(1)

ای کاش در این دیار وحشت کرده

سهم من و سهم آرزوهایم بود

یک پنجره ی رو به افق گسترده

(2)

در بهار بی گل و پرنده من

خسته ام ز دید و بازدید

کاشکی نمی رسید عید!

(3)

شبانگاهی که با من همنشینی

تمام روشنایی نذر خم باد

کلید صبح گم باد.